Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «همشهری آنلاین»
2024-04-30@11:52:02 GMT

خورشید، حالا زیر ذره‌بین!

تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۸۳۹۵۵

خورشید، حالا زیر ذره‌بین!

همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: اما آن‌قدر داغ و سوزنده است که کسی جرئت نمی‌کند به آن نزدیک شود؛ اما حالا و در همین چند روز پیش (شنبه، ششم ژانویه)، هندی‌ها اولین رصدخانه‌ی فضایی را در مدار خورشید قرار دادند.

بیش‌تر بخوانید: پیشنهادی برای نجات گیاهان زمین | صیفی‌کاری در مریخ!

مأموریت رصدخانه هندی

«آدیتیا»، در زبان هندی، به معنی خورشید است و هندی‌ها، نام رصدخانه منحصر به فرد خود را «آدیتیا- ال ۱» (Aditya-L۱)، نهاده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این رصدخانه در مدار خورشید قرار گرفت تا در حدود پنج سال، چشم از خورشید بر ندارد و به بررسی خارجی‌ترین لایه‌های سطح خورشید، بررسی تاج و تأثیر آن بر آب‌و هوای فضایی بپردازد.

ویژگی‌ خاص رصدخانه فضایی هندی!

این کاوشگر، هفت دستگاه رصد خورشیدی همراه خود دارد و حالا در مدار خورشید، در فاصله‌ی ۵/۱ میلیون کیلومتری زمین قرار گرفته است. قبول! ناسا و آژانس فضایی اروپا هم تاکنون مدارگرهای خورشیدی را به فضا فرستاده‌اند؛ اما ویژگی شاخص این کاوشگر هندی، آن است که در نقطه ال یک «لاگرانژ»، به دور خورشید می‌چرخد.

لاگرانژ چه نقطه‌ای است؟

«جوزف لوییز لاگرانژ»، اولین ریاضیدانی است که در قرن هجدهم، بر روی نیروهای گرانشی دو جسم بزرگ تحقیق کرد. او با محاسبات خود، به پنج نقطه‌ی گرانشی میان دو جسم بزرگ رسید که بر روی آن نیروی گرانشی، تعادل وجود دارد. نقطه ال ۱، یکی از همان پنج نقطه‌ گرانشی میان زمین و خورشید است که رصدخانه هندی، بر روی آن قرار گرفته است. این جانمایی مناسب، باعث می‌شود این فضاپیما، سوخت کم‌تری را برای مأموریت طولانی خود مصرف کند.

رفاه بیش‌تر جهانی!

مقام‌های سازمان فضایی هند می‌گویند این مأموریت خورشیدی با حدود ۴۶ میلیون دلار هزینه، می‌تواند لحظه به لحظه و بدون کسوف، خورشید را رصد کند. آن‌ها معتقدند این تلاش علمی که به منظور درک بهتری از جهان هستی انجام شده، می‌تواند رفاه بیش‌تری را برای مردم سراسر جهان، فراهم کند.

کد خبر 823164 برچسب‌ها خورشید هند نجوم - سیاره - ستاره فضاپیما - کاوشگر علم

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خورشید هند نجوم سیاره ستاره فضاپیما کاوشگر علم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۸۳۹۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد

بادبان‌های خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتی‌ها یکی از کارآمدترین راه‌ها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.

به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکت‌لب(RocketLab) سامانه بادبان‌ خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.

«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محموله‌ای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.

هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبان‌های خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.

موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسان‌ها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سال‌ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

می‌توان گفت که توسعه موشک‌ها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینی‌ها و مغول‌ها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشک‌های پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبان‌های خورشیدی را داریم.

بادبان‌های خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده می‌کنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که می‌توان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.

ما باید تا قرن بیستم صبر می‌کردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبان‌های خورشیدی را تعریف کند.

سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیاره‌ای در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریت‌هایی با استفاده از بادبان‌های خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.

درک مفهوم بادبان‌های خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبان‌ها به گونه‌ای زاویه می‌گیرند که فوتون‌ها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتون‌ها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو می‌برند.

البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتون‌های زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبان‌های خورشیدی را توسط نور خورشید آسان‌تر می‌کند، اما اندازه بادبان‌ها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی می‌کنند، محدود شده است.

به بیان ساده‌تر، بادبان‌های خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار می‌کنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار می‌برند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتی‌های دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.

ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده می‌کند.

این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سخت‌تر و در عین حال سبک‌تر برای طرح‌های ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.

اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.

گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایت‌سیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیاره‌ای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شده‌اند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.

ناسا می‌گوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • شکار دیدنی مار کبرا با بطری
  • طرز تهیه آبگوشت زغالی به روش روستائیان هندی (فیلم)
  • طرز پخت پاچه گاو توسط سه پدربزرگ هفتاد ساله هندی (فیلم)
  • معمای فرسایش مداری مشتری‌های داغ حل شد
  • «استون‌هنج» چه ارتباطی با «ماه» دارد؟ (+عکس)
  • تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
  • تصویری ترسناک از خورشید در آسمان چین؛ چه اتفاقی افتاده؟
  • پخت ۱۰ کیلو چلو میگو توسط آشپز مشهور هندی (فیلم)
  • بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد
  • چند حقیقت شگفت انگیز درباره کشور هند و فرهنگ مردم آن